Y.Samsunspor; biri dışında, yeni transferleriyle sahadaydı. Nokta transfer dedikleri bu olsa gerek! Hepimiz için günün sürprizi, hiç kuşku yok ki Nurullah Aslan’dı. Kalesini koruma konusunda çok iş düştüğü söylenemez ama topu oyuna sokmakta başarılıydı. Güvenenleri mahcup etmeyecek gibi...
Ligin ilk karşılaşmaları bütün takımlar için her zaman zor olmuştur. Tatil, kamp, lig derken ortaya karışık duygular eşliğinde konsantrasyon sorunu ister istemez yaşanıyor. İrfan Buz, her zaman dile getirdiği ‘iyi başlamak önemli’den hareketle takımı mental olarak lige oldukça iyi hazırlamış. ‘Dozu biraz abartmışta’ denebilir aslında…
Dokuz kişiyle ne mücadeleydi, o ne kazanma hırsıydı öyle?
‘Keşke on bir yerine dokuz kişi çıksaydık sahaya’ diye düşünmedim de değil hani… Lakin dokuz kişiyle daha iyi bir mücadele, daha iyi bir futbol ortaya koyduk.
Mükemmel işleyen bir makinenin, görevini kusursuz yapan parçaları gibiydiler. Geçen sezonlardan dostumuz ‘panik’ le arkadaşlığa çoktan nokta koymuş olmaları sevindiriciydi. Güçlerinin bilincinde, kendilerine olan güvenleri üst düzeydi. Her şeyden önemlisi, uzun zamandır hasret kaldığımız takım ruhu vardı sahada. Ve onun mücadeleye dönüşmüş hali…
Kapalı defansların kilidini açma konusunda korkarım ki aynı yerdeyiz. İşimizin yine İ.Kubilay Yavuz’un bireysel becerilerine kaldığını hep birlikte izledik. Kanat organizasyonlarında yetersiz olduğumuzu düşünüyorum. Güçsüz bir rakibe karşı oynamış olsak da defansımız hata yapmadı. Orta sahamızdaki pas trafiği gelecek adına umut verdi.
Mücadele azmimiz ve kazanma hırsımız yarına daha güvenle bakmamızı sağladı…
Ligin ilk karşılaşmaları bütün takımlar için her zaman zor olmuştur. Tatil, kamp, lig derken ortaya karışık duygular eşliğinde konsantrasyon sorunu ister istemez yaşanıyor. İrfan Buz, her zaman dile getirdiği ‘iyi başlamak önemli’den hareketle takımı mental olarak lige oldukça iyi hazırlamış. ‘Dozu biraz abartmışta’ denebilir aslında…
Dokuz kişiyle ne mücadeleydi, o ne kazanma hırsıydı öyle?
‘Keşke on bir yerine dokuz kişi çıksaydık sahaya’ diye düşünmedim de değil hani… Lakin dokuz kişiyle daha iyi bir mücadele, daha iyi bir futbol ortaya koyduk.
Mükemmel işleyen bir makinenin, görevini kusursuz yapan parçaları gibiydiler. Geçen sezonlardan dostumuz ‘panik’ le arkadaşlığa çoktan nokta koymuş olmaları sevindiriciydi. Güçlerinin bilincinde, kendilerine olan güvenleri üst düzeydi. Her şeyden önemlisi, uzun zamandır hasret kaldığımız takım ruhu vardı sahada. Ve onun mücadeleye dönüşmüş hali…
Kapalı defansların kilidini açma konusunda korkarım ki aynı yerdeyiz. İşimizin yine İ.Kubilay Yavuz’un bireysel becerilerine kaldığını hep birlikte izledik. Kanat organizasyonlarında yetersiz olduğumuzu düşünüyorum. Güçsüz bir rakibe karşı oynamış olsak da defansımız hata yapmadı. Orta sahamızdaki pas trafiği gelecek adına umut verdi.
Mücadele azmimiz ve kazanma hırsımız yarına daha güvenle bakmamızı sağladı…