Oldukça uzun zaman sonra gelen liderliğin, takıma ve şehre getirdiği hava ile iyi bir haftayı geride bıraktık. Rakibimizin sessiz kaldığı dönemde yapılan transferler ise güvenimizi bir kat daha arttırdı.

Elbette ki yolu ancak yarıladık. Klasik deyimle lig uzun maraton… Gücünü ve nefesini en olumlu kullanan ipi göğüsleyecek.  Ne var ki rakibimize göre daha şanslı olduğumuz söylenebilir. Lakin kadro derinliği açısından rakibimizin bir değil, birkaç adım önündeyiz.  Bu önemli bir avantajı… Bu ligi tanımıyoruz ancak köklü bir gelenekten geliyoruz. Bu da dezavantajımız… İsmimiz rakiplerin daha iyi konsantre olmasını sağlıyor.

Çok zorlasa nefesi ancak play-off’a kadar yetebilecek Pendikspor’un ortaya koyduğu performans buna iyi bir örnek sanırım.

Lider olmanın ağırlığından olsa gerek oynanan futbol beklentilerimizin hayli altında kaldı. Mücadele vardı ancak etkisiz bir oyun ortaya koyduk. İlk yarı gol dışında, bırakın pozisyon üretmeyi, neredeyse iki pas üst üste yapamadık. Bu da yetmezmiş gibi rakibe pozisyon verme konusunda da hayli cömerttik.

İlk kırk beş dakikaya nazaran daha tempolu ikinci yarı izledik.  İkinci yarıya da istekli ve etkili başlayan Pekdiksor oldu… Yarınının zor geçeceğini bekliyorduk ama kâbus yaşamayı beklemiyorduk. 66.dakikayı açıklayabilecek tek kelime ‘kabus’ olabilir ancak… Bir dakika içinde kalemizde üç net pozisyon yaşadık. Önce Nurullah’ın müthiş kurtarışı, sonra Atabey’in yerinde müdahalesi ve direk… Sıkıntılı bekleyişimize noktayı koyan İ.İbrahim Çolak olduk.

Hedefe giden takımlar için önemli bir faktör; iyi oynamadan da kazanmayı bilmek. Oyun mutlu etmedi ama sonuçtan fazlasıyla memnunuz. Şampiyonluğa giden yolda zor bir etap daha geride kaldı. Mutluyuz…

Hakem Adem Sarıtaş için de birkaç söz etmesek ayıp olur. Ortaya koyduğu yönetim ve tartışmaya muhtaç kararlar ‘kötü hakem nasıl olur’ konusunda ders niteliğindeydi