Yeni yeni kendime geliyorum...
Şöyle bir olayları düşündüm...
Önce efsane futbolcular Celil Sağır, Serkan Aykut ve Ercan Koloğlu'nu yedik...
Sonra futbolcu, yönetici ve başkan olarak Samsunspor için mücadeleler veren Emin Kar'ı yedik...
Yetmedi 20 Ocak 1989'un izlerini ömrü boyunca yaşayan Emin başkana hırsız dedik...
En zor günde başkan olup 2 play- off finali oynattığını unuttuk, yerden yere vurduk...
Şimdi ise İsmail Uyanık gibi bir efsaneyi daha yedik...
Başkan İsmail Uyanık o kadar büyük Samsunsporlu ki, tüm sorumluluğu kendisine ait olmamasına rağmen üzerine alıp gitti...
Başkan Uyanık, şehirdeki herkesin ufkunu açtı. Böyle bir ismi bile paraya değiştik, sesimizi çıkaramadık...
Kendi öz evlatlarımıza sırt döndük.
Son olarak Yücel Uyar vakası...
İrfan Buz'a sallayamayanlar, Yücel Uyar'a yüklendi...
Tribünlerde İrfan Buz için homurdanma olmazken, Yücel Uyar'ı istifaya davet ettik...
Neler oluyor, ne yapmaya çalışıyoruz anlamak mümkün değil...
Değerlerine sahip çıkamayanlar, yok olup gider...
Geçmişte paralı başkanlarımız da oldu, sonuç?
Bu iş sadece parayla olmaz, olmuyor...
Olsaydı o büyük denilen, devletin her türlü desteğini arkasına almış kulüpler uçardı... Ama bırakın uçmayı yürümeye halleri yok...
Eğer bu iş parayla olsaydı, geçen yıl da para vardı, ne oldu?
Şimdi elimizde bir tek efsane kaldı...
O da Samsunspor...
Takımımızı düşünelim, futbol şehitlerimizi düşünelim, efsanelerimizi düşünelim ve Samsunspor'un başarısı için mücadelemize devam edelim...
Unutmayın herkes gider, efsaneler kalır...
Şöyle bir olayları düşündüm...
Önce efsane futbolcular Celil Sağır, Serkan Aykut ve Ercan Koloğlu'nu yedik...
Sonra futbolcu, yönetici ve başkan olarak Samsunspor için mücadeleler veren Emin Kar'ı yedik...
Yetmedi 20 Ocak 1989'un izlerini ömrü boyunca yaşayan Emin başkana hırsız dedik...
En zor günde başkan olup 2 play- off finali oynattığını unuttuk, yerden yere vurduk...
Şimdi ise İsmail Uyanık gibi bir efsaneyi daha yedik...
Başkan İsmail Uyanık o kadar büyük Samsunsporlu ki, tüm sorumluluğu kendisine ait olmamasına rağmen üzerine alıp gitti...
Başkan Uyanık, şehirdeki herkesin ufkunu açtı. Böyle bir ismi bile paraya değiştik, sesimizi çıkaramadık...
Kendi öz evlatlarımıza sırt döndük.
Son olarak Yücel Uyar vakası...
İrfan Buz'a sallayamayanlar, Yücel Uyar'a yüklendi...
Tribünlerde İrfan Buz için homurdanma olmazken, Yücel Uyar'ı istifaya davet ettik...
Neler oluyor, ne yapmaya çalışıyoruz anlamak mümkün değil...
Değerlerine sahip çıkamayanlar, yok olup gider...
Geçmişte paralı başkanlarımız da oldu, sonuç?
Bu iş sadece parayla olmaz, olmuyor...
Olsaydı o büyük denilen, devletin her türlü desteğini arkasına almış kulüpler uçardı... Ama bırakın uçmayı yürümeye halleri yok...
Eğer bu iş parayla olsaydı, geçen yıl da para vardı, ne oldu?
Şimdi elimizde bir tek efsane kaldı...
O da Samsunspor...
Takımımızı düşünelim, futbol şehitlerimizi düşünelim, efsanelerimizi düşünelim ve Samsunspor'un başarısı için mücadelemize devam edelim...
Unutmayın herkes gider, efsaneler kalır...