Samsun şehri: milli takımı üçüncü kez konuk etti.
Daha önceki maçlarda Ukrayna ve Galler’i yenmiştik, son olarak da Karadağ’ı mağlup ettik.
Ve bu şunu gösteriyor; Samsun’a gelen başarıyı elde ediyor, bunda en büyük pay 19 Mayıs Stadı’nda dolduran 30.000’i aşkın taraftar desteğinin oluşudur.
Samsunspor taraftarı milli takımlarını bağırlarına basarak maç öncesi, maç içi ve maç sonunda çılgınca desteklediler.
Ağır savunma yapan rakibinin surlarını bir türlü delip içeri girmek mümkün olmadı.
Havadan denedik, yerden denedik, kısa paslarla denedik, kontrataklarla denedik; hiçbiri olmadı.
Beklenen gol bitime dakikalar kala geldi gelmesine de rakibin bizim kaleye yaptığı etkili ataklarda yüreğimiz ağzımıza geldi.
Kendi takımlarında iyi oynayan ama milli takıma gelince suskun kalan ayaklar yüzünden takımın hücum gücü azaldı.
Bunlara iki örnek verecek olursak; Barış Alper ve Kerem Aktürkoğlu’nun futbolları vasatın altında kaldı.
Hocanın ve yardımcılarının bu iki futbolcuyu 1 saat boyunca sahada tutmalarına şaşırmadık diyemeyeceğim sonunda onların da aklı başına geldi.
Oyuncu değişiklikleri yapıldı ve beklenen verim kısa sürede elde edildi.
Takımın en büyük kozu Hakan sorumluluğu üzerine aldı, oyuna dahil edilen Kenan ile gelişen atakta İrfan Can’a topa sadece dokunmak kaldı.
Skoru arttıracak hamleler yaptık yapmasına da ikinci golü bulamadık, elde edilen üstünlüğü maç sonuna taşımasını bildik.
Neticede puan için oynuyorsunuz. Bize üç puan lazımdı, onu aldık.
Gruptaki takımların puan kaybetmesi ile avantajlı bir konuma geldik.
Milli takım yoluna devam ediyor, darısı diğer maçlara…
Şüphesiz en büyük sözü tribünlerdeki her yaştan, her cinsten taraftarlara göndermek istiyorum.
Varlıklarıyla bir kez daha gururlandırdılar.
Her zaman söylediğim gibi; ne mutlu Samsunsporluyum diye bilene…
İşte o Samsunsporlular cuma günü milli takımlarını bağırlarına basarak elde ettikleri zafere ortak oldular.
Helal olsun.
