Bu yazıya ‘ Çağdaş Atan 4, Thomas Reis 0’ başlığı da atılabilirdi ancak böylesi bir başlığı Eyüpspor karşılaşması sonrasında atmıştım…
‘Arda Turan 3, Thomas Reis 0’
Velhasıl dersini çalışan başarıya ulaştı…
Ve teknik heyet bir kez daha sınıfta kaldı…
Klasik R.Samsunspor’dan eser yoktu. Çünkü tüm etkili silahları etkisizleştirilmişti. Bırakın alkışı hak eden, ayakta duran tek bir oyuncumuz yoktu.
Ne kanatlarımız çalıştı, ne defans arkasına atılan toplarla hedefe gidebildik, ne rakip defansı ortadan delme girişimlerimizde başarılı olabildik.
Hele defansımızın ‘yokları oynaması’ ve mücadele etmeden kaybetmek yok mu, o koydu…
Futbolda her sonuç var ama böylesine acze düşmek ve böylesi tarihi farkı tarihin tozlu raflarına bırakmak yakışmadı.
‘Ligin flaş takımı’ unvanının yerinde bu akşam yeller esiyor…
Kadro kalitesi, kulübe gibi söylemlerde elbette ki haklılık payı var ancak unutulmamalıdır ki; nice kaliteli kadrolar karşısından başımız dik ayrıldık.
İlk yenilgimiz değil ancak bu sezon böylesi mücadeleden uzak oyun sergilediğimizi anımsamıyorum.
Bu durum, ‘rehavet veya başarıya erken ulaşmanın getirdiği şımarıklık’ olarak adlandırılabilir mi?
Futbolcu dediğin de insan, neden olmasın…
Şayet hedef; R. Samsunspor’a bu sezon en iyi sezonunu yaşatmak veya Avrupa kupalarına katılmaksa bunun yolu sahada mücadele etmekten geçiyor.
Ne var ki başarıya nasıl prim veriliyorsa başarısızlığa da ‘kendilerine getirtecek’ ceza verilmeli…
Belki böylece sahada mücadele etmeleri gerektiğini anımsarlar.
Neyse…
Buna yol kazası diyelim. Umarım bu, mücadele etmeden kaybettiğimiz son maç olur.