Evet nihayet;
Y.Samsunspor için lig, bizler için stres bitti…
İşin son maça kalmaması gerekiyordu.
Çünkü biliyoruz ki; final maçları bugüne kadar bize hiç yaramamıştı.
İlk yarı için söylenebilecek ilk ve son söz; statta tek inanan ve maça tek hazır Büyük Samsunspor taraftarıydı.
Oyuncular lig bitmiş havasındaydı.
Hâlbuki maça baskılı başlayıp erken gol bulma beklentisi içindeydik. Maalesef erken gol bulan Alanya takımı oldu.
Gole reaksiyon gösterecek beceriden yoksun olunca da soyunma odasına boynu bükük gittik.
Orta sahanız dökülüyorsa şayet; üçüncü bölgenin yokları oynaması kaçınılmaz oluyor. Tabii buna pas trafiğinizin rezilliğini de eklemeniz gerekiyor.
İkinci yarı bambaşka bir Samsunspor vardı sahada…
İnanan…
Önde basan, rakibi hataya zorlayan, puan veya puanlar almaya odaklı…
Baskılı olduğumuz dakikalarda gol bulamamış olsak da, rakibi kendi silahıyla vurmayı başardık.
Hızlı çıktık, bizi ligde bırakacak golü bulduk.
İlk maçı anımsayınız; mağlubiyetimiz, hızlı hücum sonucunda yediğimiz gollerle gelmişti. Bu kez hızlı çıkan ve golü bulan biz olduk.
Golden sonra, topa daha çok sahip olduk.
Tempoyu belirledik, oyunun kontrolünü elimize aldık.
İkinci yarı sergilediğimiz üst düzey mücadele alkışı fazlasıyla hak ediyor.
Bir başka alkışı ise; sezonun en iyi transferi Marcus Gisdol’u takımın başına getiren Yüksel Yıldırım hak ediyor.
Bu sezon ligde kalmak, umut ediyorum tecrübe kazanmak olarak karşılık bulur.
